Kumaşları 1 cm eninde şeritler halinde kestim.
Kalın tığla örmeğe başladım. En dışına aynı tonda farklı kumatan iki sıra daha geçtim.
İkiye katlayarak birbirinin üstüne gelecek şekilde yukarıdaki fotograftaki gibi
yerleştirdim.
Daha sonra orta kısımlarından sabitledim.
Aynı şekilde ufak çapta daireler keserek aynı işlemi tekrarlayıp.
Üstüste monte ettim.
Almış olduğum Nakonun keçesinden birparça kopararak keçeden kırmızı birde top yaptım.
Ama keçe tekniğini daha öğrenemedim. İçinde açıklaması var en kısa zamanda uygulama yapacağım.
Akşam eve gelince arkalarını iğnelerini taktım.
Teyzemde çok güzel kıyafetler taşırdı Almanyadan bize. Gelir gelmez acaba bize ne getirdi diye beklerdik. Nutella ve ayışeker garantiydi çünkü.
Birde hiiç unutamadığım bir okul anım var bunuda anlatmadan geçemeyeceğim.
Yeşim benden bir sene önce okula başladı doğal olarak. Ama ben onunla okula başladım gibi oldu. O ne yaparsa ben öğreniyordum zaten. Ben okula başladım. Ama herşeyi biliyorum. Sıkıntıdan devamlı dışarı çıkmak istiyorum. İzin isteyip tuvalete gidiyorum. Bir iki üç dört. Bu sefer gerçekten sıkıştım kulakları çınlasın benim için hayatımda yeri herzaman özel olan ilkokul öğretmenin Nezahat Erguvan kızarak hayır olmaz otur yerine dedi. Oturdum ama gerçekten sıkışmıştım. Salıverdim sınıfta. Ayyyy ne olacak şimdi. Üst sınıftan Yeşim'i çağırıp eve gönderdiler. Bunuda hiç unutmam.
O bıraksalar sabaha kadar yazarım ama çocukluğudan kalan önemli anlardan biridir bu anlattıklarım.
Teşekkürler Büşracım.
Bende aşkınay, leyya, embir, becerikliminikler'i mimliyorum.
Ve Anılarını anlatmak isteyen herkesi...